09/04/96 di
EEN TOEKOMSTDROOM

Ik word wakker en het is vandaag 9 april 2007.
Delft is geworden wat ik altijd al gedroomd had een
openluchtmuseum in de positieve betekenis van het woord.
Delft is zowaar een landelijke voorbeeldstad geworden.
Je kunt er als voetganger fijn wandelen en rustig verblijven.
Heel Delft is een voetgangersgebied geworden, de Beestenmarkt
stond hiervoor als voorbeeld.
Het is er zeer leefbaar, omdat het aan vele verblijfsfuncties
voldoet. Het is een stad met menselijke maten gebleven, al
eeuwen, deze maten wisten architecten reeds in 1700 vandaar.
Al de historische en culturele waarden zijn nog in volle
glorie te aanschouwen.
Alles is nog steeds op loopafstand bereikbaar.

In het centrum zijn overal volop terrasjes, omdat in 1997 de
horeca-nota tijdig werd herzien met een vooruitziende blik.
Men is toen met voortvarendheid aan de slag gegaan, niet
zonder enig tegensputterende en op korte termijn denkende
ondernemers, die het niet zagen zitten.
Alle winkels zijn op elke zondag open en de gemeente had het
strakke avondsluitingsregime wat laten vieren, zodat het ook
in de late uren gezellig is in Delft.

Door alle inspanning heeft het geleid tot het resultaat dat
het nu is geworden. Van de geplande winkeluitbreiding in het
Zuidpoortgebied werd tijdig afgezien. Hier zijn nu mooie
woningen en urban-villa’s gebouwd.
De Leeuwenstein voldoet nog steeds optima forma, een slimme
zet toentertijd van een schrandere particuliere
projectontwikkelaar/belegger.
De politiek kwam op tijd tot inzicht.
Daarna kwamen veel Rotterdammers en Hagenaars Delft bezoeken,
minstens één dag per jaar een Dagje Delft Doen (DDD). Dat is
heel wat anders dan de meeste toeristen, die nu amper tijd
hebben om een kopje koffie te drinken en gelijk al weer weg zijn.
Daar wordt Delft niet rijk van.
Het verplaatsen van de muur bij de Nieuwe Kerk had maar enkele
jaren zin en was toen al achterhaald. De tourincars parkeren
nu buiten het centrum. Met de paardetram of elektrische
rondvaartboot gaat men naar het centrum.
Er wordt in het oude centrum nu uitsluitend recreatief
gewinkeld. Na aanvankelijk veel leegstand is het nu weer een
zeer gewilde locatie voor ondernemers. Zijn de gekochte
spullen te groot of te zwaar voor in de boodschappentas dan
worden deze dezelfde dag ’s avond nog thuisbezorgd, een idee
van de toenmalige dienstenwinkel.
In Rotterdam en Den Haag is dat anders, alleen maar
filiaalbedrijven en landelijke ketens, veel van hetzelfde dus.
De mensen blijken ook niet meer met de auto te willen komen,
ze nemen de trein, één halte en ze zijn er.
Ze stappen dan praktisch in het centrum uit, de Westvest is
uitgegroeid tot een mooie aantrekkelijke winkelstraat en via
de Binnenwatersloot gaat men het stadscentrum binnen.
Alleen het busstation blijkt wat te grootschalig uitgepakt,
het had wat kleiner kunnen zijn.

Als men leest over de pyramides in Egypte waar de farao’s na
overlijden met goudstaven in werden begraven dan vinden we dat
gek.
Als men tien jaar geleden op de Nieuwe Kerk klom zag men
beneden allemaal blik tussen het cultuurgoed staan. Veel
mensen vonden dit nog gekker en alles keerde ten goede.

Nu heeft Delft de diepste ondergrondse spiraalgarage ter
wereld, de gemeente investeerde samen met kennis van de
TU-Delft, je bent tenslotte kennisstad en nog steeds komen
architecten, aannemers en noem maar op, dit ondergrondse
gebouw bewonderen.
Bij de opening mochten de grootste parkeerzeurders van Delft
er als eerste naar binnen. Zij stelde zich op bij de ingang
aan het kanaal ter hoogte van de Koepoortbrug en onder de
Nieuwe Langendijk reisden zij door de geboorde tunnel af naar
beneden. Na het parkeren met de lift omhoog en dan midden op
de Markt staan, fantastisch toch.
Bij het verlaten van de garage met de auto honderd meter
omhoog tollen in de spiraal, je moet er toch wat voor over
hebben om met je auto in de stad te zijn en daar te parkeren.

Plots werd ik wakker, had ik tien jaar geslapen?