Inmiddels loop ik sinds mei 2013 ruim vijftien maanden met een blaaskatheter.
De waterzak aan mijn been vind ik niet het ergste.
Wel het katheterwisselen om de zes weken, de afhankelijkheid die mij belast.

Na een jaar vindt opnieuw een blaasonderzoek plaats.
Oh wonder, mijn uitgerekte blaas vertoont enige knijpkracht.
Een prostaatoperatie komt in beeld.
TURP (Transurethrale Resectie van de Prostaat) met laser.
Een deel van de vergrote prostaat wordt dan verwijderd.

De kans van goed kunnen uitplassen na de operatie is gezien de voorgeschiedenis klein.
De keus om te opereren moet ik zelf maken.
Extra optie, tijdens de operatie wordt gelijk een buikkatheter met kraantje geplaatst.
Als ik dan niet goed kan uitplassen, dan kan het residu via het katheter mijn blaas verlaten.

Vorige week dinsdag ging ik naar de Reinier de Graaf Groep in Delft.
Ik moest mij om half twaalf melden op de afdeling Urologie voor opname.
Schaamhaar geschoren, sieraden af en kunstgebit uit.
Om half twee werd ik de OK binnen gereden en de operatietafel opgeschoven.
Na de ruggenprik kreeg ik een oranje laserbril op.
Nu nog een helm er bij en je kan gaan snowboarden.
De operatie duurde ruim vijf kwartier.
Gram voor gram raakte ik een gedeelte van mijn vergrote prostaat kwijt.
Na het uitslapen om half vijf weer terug op de ziekenzaal.

Woensdag de volgende dag.
De prostaat moet gaan genezen.
Het houdt ook in zes weken niet fietsen.
Ook de blaas moet getraind worden.
Bij aandrang naar het toilet en kraantje openzetten.
Later bij het douchen kan ik spontaan voor het eerst plassen zoals vroeger.
Eerst om het kwartier en daarna om het half uur moet ik plassen.
Echter ik kom steeds te laat op toilet, want ophouden lukt niet.
Ik weet nu wat incontinentie is.
Ik ervaar dat als een grotere handicap dan een blaaskatheter.
Tuurlijk wel eens in mijn bed gepist, maar dat kwam door te veel gezopen.
Als het goed is komt dat allemaal wel goed.

Het ontbijt, de lunch en het avondmenu in het RdGG, dat wil je niet missen.
Ruime menukeuze en alles van goede kwaliteit.
Woensdagavond na het avondmenu.
De dame van de catering vraagt mij: wat voor toetje wilt u meneer Fruyt?
Maakt me niet uit, verras me maar met wat lekkers.
Zie de foto onderaan voor het bijzonder ter plekke professioneel opgemaakte toetje!
Ingrediënten: vanille yoghurt, vers fruit en slagroom.
Nogmaals bedankt.

Dr. J. van der Hoeven doet woensdagavond de ronde.
Ik ben hem dankbaar voor zijn geleverde prestatie.
Evenzo zijn hele team om hem heen.
Ook die zorgen goed voor alle patienten.
De dienstverlening is net als op de poli door de goede communicatie perfect op orde.
Op een rijdend computerscherm registreren de verpleegkundigen digitaal de patiëntenrapportages. Deze moderniteit is wel wennen voor ouderen.
Mijn medisch verloop is tot nu toe ver boven mijn verwachting.
Ik mag donderdagochtend terug naar huis.

Vrijdag plassen om de drie kwartier.
De opslagcapaciteit van mijn blaas neemt toe per dag.
Mijn blaas rekt al op door de training.
Niet te vergeten, mijn blaas was meer dan een jaar in ruste door het katheter.

Ooit werd ik geopereerd voor een liesbreuk.
Ik kan mij daar weinig exact van herinneren.
Ziekenhuiservaring heb ik niet en als alleenstaande heb ik het nodige bijgeleerd tijdens mijn verblijf.
Ik hoorde nog dat er op afgelopen dinsdag meer dan dertig operaties in de vier OK’s van het Hippolytus gebouw werden uitgevoerd.
Buiten het gebouw merk je daar niets van, je staat er niet bij stil.

Thuis achter de computer.
De tijd vliegt voorbij.
Onder mijn stoel heb ik naar eigen idee een emmer gezet.
Geen gedoe, bij aandrang gelijk plassen.
Een machtig mooie plasstoel.

Inmiddels maandag en ’s ochtends telefonisch incontinentiemateriaal besteld.
Bij MediReva werd ik doorverbonden met een ervaren verpleegkundige die in alle rust op al mijn vragen antwoord gaf. Ook hier werd ik weer een positieve ervaring rijker.

Morgen boodschappen doen want de diepvries is op.
Oh ja, minder gaan eten en drinken.
Mijn overgewicht heb ik als lastig ervaren.
Voorlopig nu de kachel op 21 graden gezet.
Half september eerste controle afspraak.
Ik ben zo wat een optimist geworden.

harrie fruyt van hertog