Afgelopen maandag voor consult langs de uroloog in Reinier de Graaf Ziekenhuis.
Mijn genezing nu vier weken na de operatie verloopt naar wens.
Op de terugweg langs de Lidl voor mijn specifieke boodschappen aldaar.
Zo heeft elke supermarkt die ik bezoek in Delft zijn specialiteiten!
Een tas tot 2 kilo gewicht kan ik zonder problemen sjouwen.
Rik Grashoff bekend van de fietsenrazzia’s in Delft heb ik dat weleens uitgelegd.
Ik moet mijn fiets vlak bij de winkel kunnen parkeren.
Dus lopen naar een stalling 500 meter verder met zware tassen is geen doen voor mij.
Echter toch te veel gekocht en last van mijn rug op de terugweg.
Dinsdag ging dat evenzo na een bezoek aan Albert Heijn.
Weer geforceerd en op wilskracht thuisgekomen.
Naast de fiets kromlopen is ook geen oplossing.
Toen kwam ik op een grandioos idee.
Ik ga een rollator kopen om dienst te doen als boodschappenkarretje.
Ik kwam terecht bij de Vegro Thuiszorgwinkel Delft aan de Nieuwe Langedijk.
Geen geld, de goedkoopste en nieuwe Gogo3 rollator kostte € 89,99.
Waarom zo goedkoop?
De ijzeren rollator weegt 13 kg.
Men kiest tegenwoordig voor lichtgewicht aluminium uitvoeringen.
De rollatoraanschaf is ook reden om straks meer te gaan lopen en minder te fietsen.
Ook makkelijke is dat je altijd even kan zitten onderweg.
Inmiddels bezit ik ook een nieuwe leesbril.
Ik kan de kleine lettertjes op de artikelen in de supermarkt weer lezen.
Klaar, ik heb je weer bijgepraat.

harrie fruyt van hertog
redacteur politiekdelft.nl

Mijn prostaatoperatie heeft tot nu toe een heel positieve invloed op me.
Genezing verloopt vooralsnog zonder klachten.
Alleen nu incontinent en dat kan nog even duren.
Wat je weleens hoort: ik pis in mijn broek van het lachen.
Nou, ik doe het zonder te lachen! Ha,ha,ha.

Tips en trucs.
Onder mijn stoel staat een emmer, scheelt een boel.
Geen verpleger of verpleegster die mij tipte.
Mijn Surinaamse buurman vertelde dat zijn oma een stoel had met een gat er in.
In Suriname moest je vroeger creatief zijn.
Goed idee. Kan ik er ook bij schijten! Ha,ha,ha.
Zag zo’n plasstoel op internet, ‘slechts’ 400 euro.

Incontinentie, dat is geen echte handicap zeggen de geleerden.
Daar kan je gewoon mee leven en ook werken.
Maar niet heus dus.
Nou, dat valt mij dus behoorlijk tegen.
Ook hier inmiddels lichte verbetering, ik kan de plas al ruim een uur ophouden.
Bij onderweg zijn buitenshuis een luierbroek aan, die is goed voor 700 cl.
Een geweldige uitvinding om het ‘droog’ te houden!

Al met al, ik ben minder depressief.
Ik ga weer meer naar buiten, de straat op.
Hoe leuk is het om veel mensen te kennen.
Har hoe gaat het?
Nou beter dan een paar weken geleden.
En met jou?
Ik zag het al aan het bevreesde gezicht.
Ik moet naar het ziekenhuis.
Vijf bypasses. Niet mis.
Daar wordt je niet vrolijk van.

Beter zou zijn om leeftijdgenoten en ouderen te gaan ontwijken.
Chagrijnen liep ik altijd al een boogje omheen, ik wil ze niet zien.
Van boven de vijftig hoorde ik wel eens wat.
Van boven de zestig kwam de gezondheid al meer aan de orde.
Nu ben ik bijna zeventig en hoor ik niet anders dan voor reparaties naar het ziekenhuis.
Het hoort bij het ouder worden, dat is zo.
Dat krijg je vanzelf in de gaten.

Nieuw!
Van de week viel er een glas uit mijn leesbril.
Gelijk naar de opticien en twee brillen besteld.
Zonder bril kan ik kleine letters niet lezen.
Ik kon niet alles scherp zien in het onderzoekapparaat.
Ik kreeg het advies naar de oogarts te gaan.
Goed bijgeleerd, voortaan op tijd naar de dokter en afspraak al gemaakt.
Btw, die artsen werken ook met lasers toch?

Zes weken niet fietsen, nog drie weken te gaan.
Ook geen alcohol nuttigen.
Roken heeft de dokter nog niet echt verboden.
Mijn leven lang vanaf mijn zeventiende pijp gerookt tot het niet meer ging.
Daarna wat jaren sigaren, maar ook zo’n vijf jaar geleden mee gestopt.
Te veel hoesten, het genot legde het af tegen het ongemak.
Toch bleef ik hoesten, dacht al aan COPD.
Dat viel mee, mijn longen zitten op 78% volgens de spirometrietest.
Een bijna voldoende resultaat voor mijn leeftijd op twee procent na.
Nu af en toe een sigaar in de kroeg als die per stuk aldaar te koop is.
Weet je wat, ik trakteer mezelf.
Ik koop een blikje sigaren, voordat ik zelf de ‘sigaar’ ben.

Het leven gaat door met steeds er weer wat bij.
Gewoon optimistisch blijven doen zo lang het kan.
Mijn website http://www.politiekdelft.nl houdt mij dag en nacht bezig!

harrie fruyt van hertog